Bij veel vrouwen met wie ik werk zie ik twee krachten die elkaar lijken tegen te werken.
Aan de ene kant lopen ze stuk op ‘hoe de dingen gaan’.
Ze passen zich al heel lang aan en dat eist zijn tol. Ze komen niet aan zichzelf toe. Ze zijn leeg aan het eind van een werkdag. Ze voelen zich gefrustreerd, overvraagd, niet in staat invloed uit te oefenen op processen, uitkomsten en ook: het gedrag van anderen.
Aan de andere kant zouden ze dólgraag verandering willen.
Concreet komt dat vaak neer op: kleinschaliger, kortere lijnen, meer zelfbepaling, minder rigide structuur, minder overleg, meer menselijke maat. Maar hoe die verandering er moet komen? Als ik er naar vraag is steevast de angst dat, als zij zich er tegenaan gaan bemoeien, ze erop stuk zullen lopen.
En dat snap ik! Dat wordt vechten tegen de bierkaai toch? Als je de enige bent, of in elk geval de enige die haar mond open trekt? En dan nemen ze het je nog niet in dank af ook. Populair zul je je niet maken. Het kost je tonnen energie, en voor wat? Herrie in de tent. En nog meer stress.
Dus dan maar doorgaan onder suboptimale omstandigheden. Zichzelf er zo goed en zo kwaad als het kan tegen wapenen. Er op één of andere manier mee om leren gaan.
De kritiek op mindfulnesstrainingen (die ik veel heb gegeven en in de loop van dit jaar komt er weer een aanbod) die er op een gegeven moment kwam was: je moet mensen niet leren hoe ze ‘beter’ om kunnen gaan met een ziek systeem. Zo schuif je de verantwoordelijkheid voor een ziekmakend systeem af op de individu.
Ik ben het daar van harte mee eens. Mijn streven is dat mensen weerbaarder worden – of het nu is door een mindfulnesstraining, coaching of therapie. En daarmee dus onderdeel kunnen worden van de nodige verandering. Omdat ze weer ruimte hebben om daarover na te denken en voorstellen voor te doen. Zich steviger voelen wanneer ze ‘nee’ zeggen. Het in ze op komt om steun om zich heen te verzamelen.
Professional: blijf niet vastzitten in frustrerende systemen die jou je autonomie, bewegingsruimte, mogelijkheid om te excelleren en plezier ontnemen. Ik verklap je waar de sleutel ligt voor verandering zónder op te branden.
Die sleutel ligt bij zelfzorg. Zelfzorg zoals we die op de opleiding waar ik werk als beroepscompetentie hebben gedefinieerd. Op alle niveaus van de piramide van Maslow.
Investeren in jezelf. Jezelf centraal maken in jouw leven (dat hebben we vaak niet geleerd, maar daarvoor is het niet te laat!).
Geen idee waar je moet beginnen, of hoe? Ik heb 3 opties voor je.
1. Je kunt elk kwartaal meedoen met mijn online retraites (vooralsnog Engelstalig). Een dag in het teken van zelfzorg. Een upgrade van je systeem. Her-kalibreren.
De volgende is op zondag 27 maart, en er is nog plaats. Hier vind je de informatie en hier schrijf je je direct in.
2. We kunnen ook 1 op 1 werken. Dan pakken we het echt bij de wortel aan zodat je voluit je missie kunt gaan leven zonder op te branden. Als je dat wil, kun je een gratis strategiegesprek aanvragen, hier.
3. Als je hulpverlener bent of werkt in een begeleidend beroep, kun je mijn 3-daagse training Mind Yourself volgen. Alle informatie vind je op de website van de Sociale Academie Utrecht.
