Toen ik studeerde had ik een vriendin die tweetalig was, heel politiek bewust en altijd aan het actie voeren. Ik bewonderde haar mateloos. Zó zou je moeten zijn. Zo begaan met de wereld, zo op de barricades. Maar werkelijk niets in mij neigde daartoe.

Door jezelf met anderen te vergelijken en te constateren dat je zo niet bent, schiet je altijd tekort. Maar dat is wel wat er vanaf je vroegste jeugd gebeurt.
Je wordt vergeleken met je broer of zus, met de buurkinderen, klasgenoten, landelijke gemiddelden, uitslagen, groeicurves.
Maar jij bent jij. Jouw unieke pakketje van genen en (on)mogelijkheden en afkeren en voorkeuren. Wat daar uit gaat komen, dat is afwachten.
Daarom vond ik de verwonderde vraag zo mooi die een jonge moeder haar pasgeboren baby stelde: ‘Wie ben jij?’
Een vraag die ruimte geeft. Om te ontwikkelen, en te worden wie je bent, ongeacht gemiddelden en verwachtingen.

Maar ben je er dan? Wie ben je dan? Kun je die vraag beantwoorden? Oké, leeftijd, sexe, haarkleur, gewicht, woonplaats en beroep kun je nog wel invullen. Misschien nog een aantal eigenschappen en liefhebberijen. Maar heel eerlijk: die lijst wil ook nog wel eens veranderen! En dan nog: heb je dan de essentie te pakken? Bén je dit?
Al het bovenstaande beschrijft hooguit onze persoonlijkheid, het ego. Dat wat we denken dat we zijn, dat wat we graag van onszelf laten zien.

Dat is maar een beperkt stukje van wie we zijn. Sterker nog, om een bezield leven te leiden is het handig om dat ego met een korreltje zou te leren nemen. Het kan nogal een keurslijf zijn, dat vat vol overtuigingen, meningen en blinde vlekken.

Sinds ik mijn bedrijf de pay off ‘live your soul purpose’ heb meegegeven, besef ik dat dat de suggestie kan wekken dat er voor elk van ons een duidelijk doel klaarligt, een plan, dat je alleen nog maar hoeft te vinden en dan te volgen.
Maar het leven leiden waarvoor je bedoeld bent gaat wat mij betreft niet over: ben je een pompbediende, een leraar of een beeldend kunstenaar. De beweging van je ziel volgen kan maar zo tot een vrij grillige en misschien verrassende levensloop leiden (ik kan er over meepraten :-). En soms heb je misschien niet zoveel voeling met wat ik de ziel noem, en dan kom je óók ergens terecht.

Zelf wilde ik mezelf nooit in een beroep vangen; ik voelde altijd heel sterk dat ik dat niet was. Ik doe nu wat ik graag doe, maar wil de mogelijkheid open houden dat het over vijf of tien jaar heel anders zou kunnen zijn. En mijn aard? Ik ben niet verlegen, geduldig, lief of flexibel. Ja, heel vaak wel. Maar pin me er niet op vast! Kribbig, ironisch, vasthoudend kan ook, soms. Een politiek activist of een ontwerper zal ik waarschijnlijk niet meer worden. Maar ik sluit niks uit.
Mijn ‘zelf’ gaat veel meer over de waarden van waaruit ik leef en de zin die ik aan mijn leven probeer te geven met de vermogens die ik heb en graag wil ontwikkelen. Dat kan op talloze manieren, en de weg gaan is het doel.

Een paar jaar geleden interviewde journalist Koen Bugter mij voor zijn serie ‘Spiritualiteit down to earth’. Hij vroeg me wat het ego was, en wat het ware zelf was. Als je zin en tijd hebt, bekijk de filmpjes (zo’n 10 minuutjes elk). Ik denk dat ze je meer vertellen over wie je (niet) bent.

Wie ben jij? Belemmert of bevrijdt de vraag je? Geeft het je houvast? Verwart het je? Laat het me weten per mail of in de comments.