(Plus mijn simpele 3-stappenplan om dit te doen)
Jaren geleden, na drie keer een vriendje te hebben getroffen waarbij in grote lijnen dezelfde problemen opdoken, geloofde ik niet meer dat het toeval was. Omdat ik geen zin had in nóg een keer een soortgelijk drama, begreep ik dat ik echt moest uitzoeken wat er steeds gebeurde, voordat ik me weer in een relatie begaf.
‘Wat hebben deze drie mannen gemeen?’ vroeg ik me af (ze waren op het oog behoorlijk verschillend). Ik kon maar één ding bedenken: mij. Ik had ze in mijn leven uitgenodigd. Ongeacht wat zij deden of niet deden: ik trok ze aan, en ik danste mee in de dans die tot verdriet leidde.
Eigenlijk was dat een hele prettige ontdekking. Het enige waar ik naar hoefde te kijken was mezelf. Het enige dat ik hoefde te veranderen was mezelf.
Nou ja, laat ik daar niet te luchtig over doen. Dat lukte me niet gelijk op het moment dat ik het besefte. Want wat van mezelf moest ik dan precies veranderen? En hoe?
Ik wist best wat ik wel wilde. Een lieve, betrouwbare man met humor, die volwassen in het leven stond. Nou is dat een nogal algemene omschrijving. En los daarvan: dat was dus niet wat ik aantrok.
Hoe kon dat nou?
Het kan je nog zo duidelijk zijn wat je wil, je gaat het niet ervaren als je niet gelooft dat dit voor jou mogelijk is, dat je dit verdient, dat je dit kunt, dat dit is hoe de wereld in elkaar zit.
Ik zie het nu bij ons hondje, Sophie. Natuurlijk wil zij graag liefde van haar omgeving. Zij wil graag dat mensen en honden lief voor haar zijn; dan geniet ze, dan voelt ze zich veilig.
Maar door haar voorgeschiedenis is haar basishouding argwaan. Ze vertrouwt de wereld niet. Dus begint ze, uit zelfbehoud, bij voorbaat maar vast te grommen, blaffen of soms zelfs te happen. Waarop de tegenpartij reageert met in het gunstigste geval weglopen, maar vaak ook terugblaffen en –snauwen – of erger. Zo bevestigt ze haar eigen angstige wereldbeeld.
En zo doen wij het ook.
Wat we geloven over de wereld, maken we waar met ons eigen gedrag. En wat we geloven over de wereld, wordt vaak bepaald door onze oude pijn. Die pijn voedt onze overtuigingen en stuurt ons (automatische) gedrag aan.
Zo blijven we erin gevangen.
En dit is ook waarom het helen zo moeizaam gaat als je hoopt dat anderen dat voor je doen. Als je gelooft dat de goedkeuring, waardering en liefde van anderen je zal helen. Die zijn namelijk niet gegarandeerd. Want bijna al die ‘anderen’ hebben hun eigen pijn. De liefde van mensen met pijn (en wie heeft er geen pijn?) is vrijwel altijd voorwaardelijk. Dat kunnen ze niet helpen – hun knoppen worden net zo makkelijk ingedrukt als de jouwe.
Dus wat te doen?
Ga erop vertrouwen dat de bron van liefde en heling in jezelf zit, nergens anders. Jouw waarde, jouw recht op liefde en vervulling van al je zielenwensen, hangt op geen enkele manier af van wat iemand anders van je vindt en hoeveel liefde je van iemand anders ontvangt.
Het enige wat je hoeft te doen is wat je gelooft over de wereld en jezelf aan te pakken.
En daarom is het zo belangrijk je oude wonden te helen. Dat hoeft helemaal geen lange pijnlijke weg te zijn (dat mag wel, als je gelooft dat het niet anders kan). Je kunt vandaag, om precies te zijn nu, kiezen om niet meer te geloven wat je altijd geloofde. Klinkt dat goed?
Ik stel voor dat je het volgende doet:
1. Wat is het dat heling vraagt? (kijk simpelweg naar wat er niet ‘werkt’ in je leven en wat je dolgraag anders wil)
Bijvoorbeeld: mijn partnerrelaties
2. Welke overtuigingen heb je hierover? Schrijf alles op wat er in je op komt.
Bijvoorbeeld: voor relaties moet je vechten. Relaties zijn nooit makkelijk. Mannen kunnen zich niet voor mij openstellen. Ik moet liefde verdienen. Liefde vraagt om aanpassing…. Etc. etc.
Schrijf echt door en door, tot je ratio er niet meer tussen komt. Dan komen je diepste overtuigingen boven. Soms schrik je ervan als je ontdekt wat je eigenlijk gelooft. Lees wat je opschreef een paar keer door en laat tot je doordringen: dit zijn gedachten die ik ben gaan geloven. Dit is niet de waarheid.
3. Welke nieuwe, helende, liefdevolle overtuigingen wil je hiervoor in de plaats?
Bijvoorbeeld: Ik ben helemaal goed zoals ik ben. Mijn (toekomstige) partner is goed zoals die is. Ik ben liefdevol en de moeite waard. Relaties kunnen harmonieus zijn. Ik kan mezelf zijn in een relatie en mijn partner ook. Etc.
Actie: schrijf elke dag – minstens – drie bewijzen op van je nieuwe overtuigingen. Kijk goed om je heen en noteer wat je ziet of ervaart dat jouw nieuwe liefdevolle overtuiging bevestigt. Iets wat je leest of op tv ziet, iets wat iemand tegen je zegt of naar je mailt, iets dat je meemaakt, of een gedachte die heel anders van inhoud is dan je van jezelf gewend bent.
