Misschien denk je dat het ingewikkeld is voor je om je zielendoel, je soul purpose te vinden. Ik betwijfel dat. Oh ik heb het zelf ook gedacht hoor. Ik heb zelfs gedacht dat dat voor mij niet was weggelegd! Dat ik er te dom voor was, of er het talent voor miste. Maar dat kan helemaal niet.
Er kan je alleen iets verschrikkelijk in de weg zitten. Of eigenlijk, een aantal – mogelijke – dingen:

1: Je ziet je zielendoel eenvoudigweg over het hoofd. Je bent op een pad beland (gewenste of gestuurde studiekeuze, baan gevonden, allang blij, ouders trots, carrièrestappen gezet, hypotheek afgesloten – noem het allemaal maar op) en dat belemmert je totaal het zicht op de dromen van je hart. Zo had ik een klant die totaal opbrandde in een administratieve functie. Haar lijf ging stuk. Ze kwam uit een tuindersfamilie, ze kon toveren met zaden en planten, haar tuin was een paradijs en er was geen plek waar ze zich zo gelukkig voelde – haar droom keek haar elke dag recht in het gezicht, maar ze zag het niet.

2: Angst dat wat het je oplevert om je droom te gaan leven, niet op zal wegen tegen wat je kwijt kunt raken. Zal je omgeving het begrijpen? (Nee, niet iedereen). Zul je mensen verliezen? (Zou kunnen). Zal je relatie het doorstaan? (Soms niet). En wat als dat allemaal gebeurt, zul je dan eenzaam, verlaten en door iedereen verstoten een ellendig rotleven leiden? (Nee, zeker weten van niet).

3e belemmering: Angst dat je het niet op zult kunnen brengen, niet vol zult kunnen houden, toch het talent mist of het uithoudingsvermogen. Newsflash: als dat zo is, stop je er mee en kun je concluderen dat dit niet de bedoeling was. Als je keuze bull’s eye is, qua ziel, dan krijg je vleugels en heb je absoluut wat er nodig is om het voor elkaar te krijgen.

Nummer 4: – een extreem verraderlijke – ‘Op mijn leeftijd moet ik toch onderhand zijn waar ik wezen moet. Het moet nou toch eens klaar zijn met het zoeken, uitproberen en veranderen. Hoeveel jaar gaat het in ’s hemelsnaam nog duren als ik dit pad nu weer opga?’
En dan maar genoegen nemen met waar je nu bent, en doen alsof dat het is (terwijl die knagende onrust je laat weten dat dat niet waar is).

Ik ken deze blinde vlekken en angsten allemaal. Niet één, twee, of drie keer hebben ze me in de weg gezeten toen mijn ziel me wilde spreken. Vele keren. Alle keren.
Angst heeft zelden gelijk. Angst komt van het ego. Het ego heeft als opdracht: overleven. Hoe doet het dat? Zorgen voor veiligheid. Wat is veilig? Dat wat we kennen. Groeien gaat alleen als we uit onze groef komen. Maar daar wil het ego ons nou juist zo graag in houden!
Je zielendoel leven neemt een mensenleven in beslag. Je leeft en leert, en hoe beter je de taal van je ziel leert verstaan, hoe vaker je het gevoel hebt dat je ‘on purpose’ bent. Soms, vaak, vraagt het moed. Meestal zal dat waar je bang voor bent niet gebeuren. Angst is maar angst. Wat hij je voorspiegelt is niet echt. Goed om je te realiseren dat angst je in de overlevingsstand zet.

Je ziel volgen, dat is leven, niet overleven.