Vorige week schreef ik over verlangens voor het nieuwe jaar en wat je kan helpen om dichter bij het verhelderen en waarmaken van die verlangens te komen. Mocht je hem gemist hebben, hier kun je die blog nog even nalezen, inclusief de vragen die je hierbij helpen.
Om te kunnen ontvangen moet je ook ruimte hebben. Soms denken we iets te willen, maar hebben we helemaal niet de ruimte, letterlijk of figuurlijk, om te krijgen wat we (denken te) willen.
Misschien ben je wel helemaal niet zo goed in ontvangen als je denkt.
Hoe vind jij het bijvoorbeeld om geprezen te worden? Ontvang je complimenten voluit en dankbaar, of wuif je ze een beetje gegeneerd weg en zeg je ‘Ach joh, het was niks?’. Als iemand aanbiedt om je te helpen of een klus uit handen te nemen, zeg je dan ‘Ha fijn, dank je!’ of ‘Nee joh, laat maar, het is voor mij geen moeite’.
En als je je nu betrapt voelt: je bent de enige niet hè. We denken wel dat we van alles graag zouden ontvangen, maar kúnnen ontvangen is vers twee.
Kunnen ontvangen gaat over wat je jezelf waard vindt.
Vind je het jezelf waard om iets te krijgen?
Een kleinigheidje misschien nog wel, maar iets groots? Een echt (ziels)verlangen? Een grote investering, materieel of immaterieel? Mag dat? Kan dat? Voor jou en niemand anders?
Wie worstelt er niet in meerdere of mindere mate met overtuigingen over wie ze is, en de twijfel of dat wel goed genoeg is.
Nou weet ik dus echt héél zeker dat dat goed genoeg is. Jij bent helemaal goed.
Dat is heel moeilijk te geloven als je je ongelukkig voelt en de dingen in je leven niet lopen zoals je het graag zou zien, dat weet ik. Maar echt, jij bent helemaal goed. Je hoeft niet eerst gelukkig te zijn, geen andere baan te vinden, geen kind groot te brengen, geen nieuwe partner te vinden, niet liever, groter, mooier, wijzer of spiritueler te zijn voordat je wél goed genoeg bent.
‘Maar, maar, maar…’ hoor ik je protesteren. ‘Ik kan zo piekeren! Er zijn zoveel dingen waar ik niet uit kom, mee worstel, onmachtig in ben!’
Luister lieverd, het enige dat jij hoeft te doen, is op te houden met jezelf zo af te keuren. Die subtiele (en soms niet eens zo subtiele) agressie jegens jezelf, daar mag je mee stoppen.
En dan… dan komt de ruimte voor groei, voor rust, voor wijsheid. Die zijn er allemaal al, wees maar gerust.
Maar in een negatief klimaat wil er niet veel groeien.
